• COVID-19
• Publicationsclose
• Other research productsclose
• 2013-2022close
• Turkish close
• COVID-19 close

In this study, it was aimed to determine the technology acceptance and usage level of pre-school teachers during the period of Covid-19 pandemic. In the study, descriptive survey and causal-comparative research models were used. The participants of the research were 264 pre-school teachers, work at preschool and kindergarten in the state and private schools in Çanakkale. In the research, it was concluded that the technology acceptance and usage levels of pre-school teachers were high. It was concluded that the technology acceptance and usage levels of pre-school teachers have not differentiated according to the age, professional seniority, type of institution (state / private) and the type of the school (pre-school / kindergarten). It was determined that, while the educational levels of pre-school teachers were increased, the technology acceptance and usage levels were increased. Also, during the Covid 19 pandemic, it was found that technology acceptance and usage levels of pre-school teachers who are very willing to use technology, see themselves very competent, use technology a lot to support online live lessons, participate in in-service trainings a lot, and prefer to teach by distance education in the future were higher.

Amaç: Araştırmanın amacı Covid 19 pandemisinde hemşirelik öğrencilerinin yüz yüze uygulama eğitiminden etkilenme durumunun ve koronavirüs anksiyetelerinin belirlenmesidir.Gereç ve Yöntemler: Bu araştırma tanımlayıcı ve kesitsel biçimde yapıldı. Araştırma 15 Kasım 2020-15 Aralık 2020 tarihleri arasında, bir sağlık yüksekokulunda zorunlu yüz yüze uygulama eğitimi alan 257 hemşirelik öğrencisi ile yürütülmüştür. Verilerin toplanmasında araştırmacılar tarafından oluşturulan Kişisel Bilgi Formu ve Koronavirüs Anksiyete Ölçeği kullanılmıştır. Veriler sosyal mesafe ve maske kurallarına uyularak araştırmacılar tarafından yüz yüze toplanmıştır.Bulgular: Katılımcıların Covid 19’a ilişkin aldıkları tedbirlere baktığımızda %76.7’sinin (n=197) maske, eldiven gibi kişisel koruyucu ekipmanları kullandığı, %52.9’unun (n=136) hijyen kurallarına uyduğu görülmektedir. Covid 19 sürecinin yüz yüze eğitimi nasıl etkilediğine bakıldığında, öğrencilerin %43.2’sinin (n=111) her zamanki gibi hissettiği, %33.5’inin (n=86) gelecek konusunda endişeli/kaygılı hissettiği belirtilmektedir. Öğrencilerin Koronavirüs Anksiyete Ölçeği’ninden aldıkları puan ortalamalarının 3.67±5.04 olduğu ve anksiyete düzeylerinin düşük olduğu saptanmıştır. Araştırmada koronavirüs anksiyete düzeyi ile cinsiyet, yüz yüze uygulama eğitiminden etkilenme ve ailesi/akrabası/arkadaşında Covid 19 testi pozitif çıkanlar arasındaki ilişkinin istatistiksel olarak anlamlı olduğu bulunmuştur (p Objective: The aim of the study is to determine the state of being affected by face-to-face practice training and coronavirus anxiety of nursing students in the COVID-19 pandemic.Methods: This study was conducted in a descriptive and cross-sectional fashion. The research was conducted with 257 nursing students who received compulsory face-to-face training in a health school between 15 November 2020 and 15 December 2020. The Personal Information Form and the Coronavirus Anxiety Scale created by the researchers were used to collect the data. The data were collected face-to-face by the researchers, following the rules of social distance and mask.Results: When we look at the measures taken by the participants regarding COVID-19, it is seen that 76.7% (n=197) use personal protective equipment such as masks and gloves, and 52.9% (n=136) comply with the hygiene rules. When we look at how the COVID-19 process affects face-to-face education, it is stated that 43.2% (n=111) of the students feel as usual, and 33.5% (n=86) feel worried/anxious about the future. It was determined that the students’ mean scores from the Coronavirus Anxiety Scale were 3.67±5.04 and their anxiety levels were low. In the study, it was found that the relationship between coronavirus anxiety level and gender, being affected by face-to-face training, and those with positive Covid 19 test in their family/relative/friend were statistically significant (p

2022 yılını üç farklı temayı birleştiren geniş kapsamlı bir özel sayı ile kapatıyoruz. Birinci temanın misafir editörlüğünü yapan Duygu Umutlu ve Nur Yigitoglu Aptoula, COVID-19 pandemisi kapsamında uzaktan öğretim/öğrenim esnasında yaşadığımız zorlukları ve bu zorluklara karşı cevaplarımızı irdeleyen 8 makaleyi bir bütün parçaları olarak sunmuştur. İkinci tema, ENRICH (Ortak Dil Olarak İngilizce’nin Kapsayıcı Çokdilli Sınıflarda Kullanım Pratikleri) adlı Erasmus+ Projesi çerçevesinde ortaklar tarafında üretilen çalışmaları ve konferansın ana konuşmacılarının konuşmalarının Yasemin Bayyurt ve Işıl Erduyan misafir editörlüğünde bir araya getirilmesinden oluşmuştur. Üçüncü tema, Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Uygulamaları Ulusal Kongresi kapsamında sunulan bildirilerin Serkan Arıkan ve Bengü Börkan’ın misafir editörlüğünde incelenen çalışmalardan oluşmuştur. We are closing 2022 with a comprehensive special issue that combines three different themes. Duygu Umutlu and Nur Yigitoglu Aptoula, who are the guest editors of the first theme, presented 8 articles as a whole that examined the challenges experienced during distance education/learning within the scope of the COVID-19 pandemic and responses to these challenges. It consists of the works produced by the partners and the plenary speeches under the guest editorship of Yasemin Bayyurt and Işıl Erdyan. The third theme consisted of the papers presented within the scope of the National Congress on Measurement and Evaluation Applications in Education under the guest editorship of Serkan Arıkan and Bengü Börkan.

Bu araştırmanın amacı, Covid-19 döneminde üniversite öğrencilerinin memleketlerine gönderilme ve üç dönem sonra üniversitelerinin bulundukları kente geri dönme süreçlerinde konutlarında yaşanan değişimi Uşak Kenti özelinde tespit etmektir. Çalışma, pandemi öncesi kentteki dönem, memlekette geçirilen süreç, kente geri dönüş dönemi ayrımında nitel araştırma yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Veri toplanmasında yarı yapılandırılmış görüşme formu, analizinde içerik analizi kullanılmıştır. Memleketlerine gönderildikleri dönemde öğrencilerin kentteki konutunu 6-7 ay boyunca muhafaza ettikleri, bu süreçte kira bedellerini indirimle ödemeye devam ettikleri belirlenmiştir. Üç dönem sonra kente geri döndüklerinde pandeminin etkisiyle Uşak Kentinde üniversite öğrencilerinin konut özelliklerinde, kullanım koşullarında, kira bedellerinde, konut sağlama koşullarında ve tercihlerinde değişimler yaşandığı belirlenmiştir. Pandemi öncesine oranla konut kiraları iki kat artmıştır. Öğrenciler piyasada konut bulma konusunda hem fiyat, hem nicelik açısından çok zorlanırken; artan kira bedelleri karşısında konut kalitesini düşürme veya ev arkadaşı sayısını arttırma yoluyla kira maliyetini azaltma davranışı sergilemiştir. Maddi gücü yeterli öğrenciler pandemi karşısında tek başına veya daha az arkadaş ile eve çıkmayı tercih etmişlerdir. Açıkta kalma endişesi ile bulunan evin tutulmasına bağlı olarak ortaya çıkan “konut seçme hakkının olmaması” dönemin baskın özelliğidir. Elde edilen tüm değişkenler salgın-öğrenci konutu piyasası ilişkisi için olası durumlar karşısında göz önünde bulundurulması gerekli birer planlama parametresidir. Literatürde üniversite öğrencileri-konut ilişkisini pandemi odağında ele alan çalışmaların genel olarak yabancı öğrencilere odaklandığı, kira değişimi, pazarlama stratejilerinin tercih memnuniyeti gibi konuları ele aldığı görülmektedir. Bu araştırmanın konusu, konuyu ele alış biçimi ve yöntemi bakımından özgündür ve yeni ve farklı bir bakış açısı olarak sunulmaktadır.

The purpose of this research is to determine and evaluate the attitudes of students who received distance accounting education during the COVID-19 period toward the accounting course and distance education. The survey technique was used as a data collection tool in the research. The research sample consists of 62 students who completed the Accounting-2 course via distance education at Karadeniz Technical University, Faculty of Economics and Administrative Sciences, Department of Business Administration. The students answered questions in the questionnaire form about "Technical Support and Course Follow-up", "Lesson Satisfaction", "Self-Efficacy", "Perspective on Distance Education", and "Positive and Negative Aspects of Distance Education".Eight major hypotheses have been developed within the scope of the research. The hypotheses have been tested using the Independent Sample T Test and the ANOVA Test. The study found a significant relationship between gender and the dimensions of "Lesson Satisfaction", "Self-Efficacy", "Perspective on Distance Education", and "Positive Aspects of Distance Education". In all dimensions, there has been no significant difference between students who took the accounting course for the first time and students who took it again. There are significant differences in the averages of the answers given in terms of "Technical Support and Course Follow-up" between students who graduated from Vocational High School and those who graduated from Anatolian High School. In overall, it has been discovered that there is a significant difference between the level of satisfaction with the distance education system and all dimensions (except for the "Negative Aspects of Distance Education"). Bu çalışmanın amacı, COVID-19 döneminde uzaktan muhasebe eğitimi alan öğrencilerin, muhasebe dersine ve uzaktan eğitime yönelik görüşlerinin belirlenmesi ve değerlendirilmesidir. Araştırmada veri toplama aracı olarak anket tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini ise Karadeniz Teknik Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, İşletme Bölümü’ndeki Muhasebe-2 dersini uzaktan eğitim ile almış 62 öğrenci oluşturmaktadır. Anket formda “Teknik Destek ve Ders Takibi”, “Ders Memnuniyeti”, “Özyeterlilik”, “Uzaktan Eğitime Bakış Açısı” ve “Uzaktan Eğitimin Olumlu-Olumsuz Yönleri” kapsamında alt ölçeklerde öğrencilere sorular yöneltilmiştir. Araştırma kapsamında toplam sekiz ana hipotez geliştirilmiştir. Hipotezlerin test edilmesinde ise Bağımsız Örneklem T Testi ile ANOVA Testi kullanılmıştır. Çalışmanın sonucunda cinsiyet ile “Ders Memnuniyeti”, “Özyeterlilik”, “Uzaktan Eğitime Bakış Açısı” ve “Uzaktan Eğitimin Olumlu Yönleri” boyutlarında anlamlı bir fark olduğu tespit edilmiştir. Muhasebe dersini ilk defa alan öğrenciler ile tekrar alan öğrenciler arasında tüm boyutlar bakımından anlamlı bir fark tespit edilememiştir. Meslek Lisesi mezunu öğrenciler ile Anadolu Lisesi mezunu öğrenciler arasında “Teknik Destek ve Ders Takibi” bakımından verilen cevapların ortalamaları arasında anlamlı farklılıklar olduğu tespit edilmiştir. Genel olarak uzaktan eğitim sisteminden memnuniyet düzeyi ile tüm boyutlar (“Uzaktan Eğitimin Olumsuz Yönleri” hariç) arasında anlamlı bir farklılık olduğu ortaya konulmuştur.

Bu çalışmanın amacı, Covid19 Pandemisi döneminde otel çalışanlarının zaman yönetiminin iş stresi ve yaşam doyumu üzerindeki etkisini incelemektir. Çalışmada anket tekniğinden yararlanılmış ve araştırma verileri, turizm sektörünün yoğun olduğu Antalya ilinin Manavgat ve Kemer ilçelerindeki 4 ve 5 yıldızlı otellerde çalışan toplam 405 çalışan üzerinden elde edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; zaman yönetiminin iş stresi üzerinde, iş stresinin de yaşam doyumu üzerinde olumlu ve anlamlı etkisinin olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca zaman yönetimi alt boyutlarından zaman kayıpları ile işteki zaman kayıplarının iş stresi üzerinde etkisi olduğu bulgularına ulaşılırken zaman tutumlarının da yaşam doyumu üzerinde etkisinin olduğu sonucuna varılmıştır.

Although the remote working model became widespread after the Covid-19 epidemic, the technological developments that enabled its implementation took place in previous years. Businesses, which saw a decrease in their costs during the pandemic, have switched to remote working models, which are applied in different ways, considering the demand from employees. However, this business model change also brings some risks.In addition to other functions, internal audit, which constitutes the last part of the tree lines, undertakes some duties in managing risks arising from the transition to the remote working model. Internal audit, as in other fields of work, provides benefits to businesses in managing the risks that arise with the change in the business model with its assurance and consultancy services.In this study, a risk definition for the work to be carried out by the internal audit units regarding the risks arising from the transition to the remote working model and a scoping proposal regarding the possible tests related to these risks are presented. Uzaktan çalışma modeli, Covid-19 salgını sonrasında yaygınlaşmakla birlikte uygulanmasını sağlayan teknolojik gelişmeler önceki yıllarda gerçekleşmiştir. Salgın sonrasında maliyetlerinde azalış gören işletmeler çalışanların da talebini göz önüne alarak farklı şekillerde uygulanan uzaktan çalışma modellerine geçiş yapmışlardır. Bununla birlikte, bu iş modeli değişikliği bazı riskleri de beraberinde getirmektedir.Uzaktan çalışma modeline geçilmesiyle ortaya çıkan risklerle mücadelede, diğer fonksiyonlar yanında, üçlü hattın son bölümünü oluşturan iç denetim de görevler üstlenmektedir. İç denetim, diğer çalışma alanlarında olduğu gibi, güvence ve danışmanlık hizmetleri ile iş modelindeki değişiklikle ortaya çıkan riskleri yönetmede işletmelere faydalar sağlamaktadır.Bu çalışmada iç denetim birimlerinin uzaktan çalışma modeline geçişle ortaya çıkan risklere ilişkin gerçekleştireceği çalışmalara yönelik bir risk tanımlama ve bu risklerle ilişkili olası testlere ilişkin bir kapsam belirleme önerisi getirilmiştir.

Değişimin süreklilik arz eden dinamik yapısı, durdurulamaz hatta yavaşlatılamaz bir eylemdir. Örgütler kendi iç ve dış yapılarını sürekli sorgulayarak değişime ayak uydurmak zorundadırlar. Bu çalışmada, çalışanların değişime karşı tutumları, değişimin örgütler için gerekliliği incelenerek değişime nasıl uyum sağlanacağı anlatılmaya çalışılmaktadır. Pandemi ile birlikte yasakların ve kısıtlamaların hayatımıza girmesi ile sosyal, kültürel ve ekonomik hayat durma noktasına gelmiştir. Turizm, tekstil gibi birçok sektör salgından olumsuz etkilenmiştir. Şube işlemlerinin yüz yüze iletişim ile gerçekleşmesi gerektiğinden salgından bankacılık sektörü de olumsuz etkilenmiştir. Bankacılık sektöründe de uzaktan çalışma, dönüşümlü çalışma gibi salgın koşullarına uyum sağlamak için hayatımıza giren değişimler ile çalışanların değişime karşı dirençleri ve değişim algıları incelenmektedir. Araştırma farklı illerden ve farklı bankalarda faaliyet gösteren 15 kişi ile nitel araştırma tekniği benimsenerek ve veri toplama aracı olarak 9 sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmada değişimin kurum için gerekli olduğu kanaatine varılmıştır. %20’lik kısmın değişime direnç gösterdiği değişim ile baş etme becerilerinin zayıf olduğu ve değişim eşiği seviyelerinin düşük olduğu ortaya çıkmaktadır. Değişimin gerekliliğine inanılsa da değişimin her zaman direnç gösterilen ve ön yargı ile karşılaşılan bir eylem olduğu görülmektedir.Çalışma Covid 19 pandemisi sürecinde bankacılık sektörü çalışanlarının değişim algılarına yönelik yapılmış olup, farklı sektörlerde yapılacak araştırmalara ışık tutması beklenmektedir.

COVID-19 pandemisi sürecinde yüz yüze eğitim yapmanın imkânsızlığı, eğitimin senkron/canlı dersler üzerinden yapılmasını gerekli kılmıştır. Bu eğitimlerde öğreten ve öğrenen arasında karşılıklı iletişimi sağlayabilecek yegâne araç web kamerasıdır. Uzaktan senkron eğitimlerde çok az sayıda öğrenci web kamerasını açarak derslere katılırken öğrencilerin çoğunluğu web kamerasını açmamayı tercih etmiştir. Bu çalışmanın amacını da öğrencilerin niçin web kameralarını açmadıklarını, web kamerasını açan öğrencilerin ise derse katılımlarının dışında farklı motivasyonlarla hareket edip etmediğini anlamak oluşturmaktadır. Nitel araştırma yöntemi desenlerinden fenomenolojinin benimsendiği bu çalışmada 21 üniversite öğrencisi ile derinlemesine mülakatlar gerçekleştirilmiştir. Öğrencilerin arkadaşlarından sıyrılmasını sağlaması, özgüvenlerini arttırması ve öz disiplini sağlaması öğrencilerin web kamera açmalarındaki temel motivasyonlar olarak öne çıkmaktadır. Web kamera öğrencilerde akademik başarı ile özdeşleşmektedir. Öğretim elemanlarının ders işleyiş şekli, öğrencinin ekranda nasıl görüneceğiyle ilgili duyduğu endişeler ve rahatlıktan ödün vermek istememeleri öğrencileri web kamera açmamaya sevk eden unsurlar olarak ön plana çıkmaktadır. Web kamera onlar için zahmet anlamına gelmektedir. Web kamerasını açmayan öğrencilerin tamamında sürü psikolojisi hissinin yoğun olarak yaşandığı görülmüştür.