• COVID-19
• Publicationsclose
• Research dataclose
• Other research productsclose
• Turkish close
• COVID-19 close

Dear Editor, The COVID-19 pandemic has been such a nightmare for about a year. The COVID-19 is a disease that mainly concerns the specialties of infectious and chest diseases. However, there was such a global pandemic that the experts of these specialties could not bear the patient’s burden. Approximately 150 million people have been diagnosed with COVID-19 and more than 2 million patients have died (1). Physicians of all specialties in medicine have taken care of patients in the COVID-19 outpatient and inpatient clinics in many countries across the world including Turkey (2,3).As dermatologists, we took care and followed up 283 COVID-19 patients in our hospital between August 2020 and January 2021. The criteria for hospitalization were mainly severe involvement of lungs in computed tomography and shortness of breath that clinically required oxygen support. Patients were treated according to the guide by Turkey's Health Ministry Coronavirus Science Council. Favipravir and enoxaparine were given to all hospitalized patients while systemic antibiotics, systemic steroids, tocilizumab and other supportive agents were administered according to the patient's condition. Infection or chest diseases clinic was consulted if needed.The total number of patients with COVID-19 we followed up was 283 (141 women, 142 men). The age range of the patients was 21-95, the mean age was 63.33. 63 of the patients (22%) were under 60 years old. 24 patients (8.5%) were taken to intensive care during follow-up. 21 (7%) of the patients whose age range was between 60-95 years died. The average age of the patients who died due to COVID-19 was 74.6 years (3 male, 9 female). According to the most recent data from the Ministry of Health in Turkey, case-fatality rate is 1.5% (4). However, Çag and colleagues reported the death rate in patients who were hospitalized was 12% in their study that was performed in the first months of the outbreak. In that study, the average age of the patients who hospitalized was 61 years while the average age of patients who died was 74.5 years (5). Except death rate, other parameters are similar to each other. It can be suggested that in the later stages of the pandemic, the case-fatality rate decreased due to increased awareness of the diagnosis and administration of the diseases. Hospitalization time of the patients varied between 1-45 days. Average hospital stay was 8 days. A senior dermatologists say that dermatologists are not a doctor of the skin, in fact, they are a physician who deals with the skin (6). Dermatologists, who grew up with the concept that each skin disease may also be a reflection of an internal problem, did not experience difficulties in pandemic management. Further, they enrich their knowledge about infection and chest diseases. Dermatologists, who are the authors of this paper, were infected with the new coronavirus. After the recovery, they continued their duties in COVID-19 inpatient services.

In Turkish Education System, there has not been a fundamental philosophical and structural change for a long time. Under the current context of COVID-19 outbreak, there has been nationwide school closures all around the world, and a new era in education has begun. In this period, education is expected to go through an inevitable structural change. In this paper, accordingly, we proposed to minimize and restrict the powers hold by National Ministry of Education (NME). Hence, Education and Training Policies Board would be the highest and influential authority in policy making while NME would function as an executive unit. Meanwhile, local authorities would be supported to make decisions to meet local needs. Aside the structural change, Education is in a need to obtain a new philosophical stance. Accordingly, as the main pillars of education we need to redefine the notions of school, teacher and student. In this respect, we can define school as the institution for supporting learning, teacher as a guide for students, and student as an ultimate learner who can learn from anyone at anywhere. Hence, while schools and teachers would act the roles of providing learning opportunities and regulating learning; students would perceive themselves not as instructed individuals but as autonomous learners. Therefore, in the future, schools, teachers and students would be resilient to unforeseen negative social events similar to the current pandemic conditions.

This study aimed to examine in-depth whether chemistry teachers include experimental studies in their classes during the Covid-19 process and if not, the reasons for this. For this purpose, the study was carried out according to the case study pattern, one of the qualitative research designs. A total of 47 chemistry teachers, 36 female and 11 male, working in different provinces of Turkey, were included in the study through easily accessible sampling. A Google form developed to collect data was used as a data collection tool and data analysis was carried out with content analysis. It was determined that 64% of the teachers in the study group did not include experimental work in their courses in the distance education process, and they put forward six reasons: environment inconsistency, student-oriented, program-oriented, exam-oriented, personal and technical reasons. It was determined that 72% of the teachers were aware of the interactive experiment videos on the OGM material site, while 66% of the chemistry teachers viewed these experiment videos. While 26 of the 31 teachers who examined the experiments stated that the videos were useful, suitable for the student's level and could contribute to learning, it was concluded that five teachers thought the videos were insufficient numerically. Another conclusion reached in the study is that most of the chemistry teachers participating in the study want to receive training on how to use experimental studies in lessons during the distance education process. At the end of the study, suggestions about how chemistry teachers can add experimental studies to their lessons and for the training of prospective chemistry teachers are given. Thus, it is foreseen that the results of the study can be a guide for teachers working in schools that do not have laboratory facilities, as well as how experimental studies can be added to the lessons in case of possible distance education planning. Bu çalışmada kimya öğretmenlerinin Covid-19 sürecinde derslerinde deneysel çalışmalara yer verip vermedikleri ve yer verilmediyse bunun nedenlerinin derinlemesine incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya Türkiye’nin farklı illerinde görev yapan 36 kadın ve 11 erkek olmak üzere toplam 47 kimya öğretmeni katılmıştır. Çalışmada veri toplamak üzere geliştirilen bir Google form veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Çalışmada, çalışma grubunda yer alan öğretmenlerin %64’ünün uzaktan eğitim sürecinde derslerinde deneysel çalışmaya yer vermedikleri ve deneysel çalışmalara yer vermeme nedenlerinin, ortam uygunsuzluğu, öğrenci odaklı nedenler, program odaklı nedenler, sınav odaklı nedenler, kişisel nedenler ve teknik nedenler olmak üzere altı başlık altında toplandığı sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmenlerin %72’sinin OGM materyal sitesinde yer alan etkileşimli deney videolarından haberdar oldukları belirlenirken, kimya öğretmenlerinin %66’sının bu deney videolarını inceledikleri belirlenmiştir. Deneyleri inceleyen öğretmenlerin önemli bir kısmı videoları yararlı, öğrenci seviyesine uygun ve öğrenmeye katkı sağlayabilecek olduğunu belirtirken öğretmenlerin az bir kısmı videoların sayısal anlamda yetersiz olduğunu düşündüğü sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmada ulaşılan diğer bir sonuç, çalışmaya katılan kimya öğretmenlerinin büyük bir kısmının uzaktan eğitim sürecinde deneysel çalışmaları derslerde nasıl kullanacaklarına yönelik bir eğitim almak istedikleri şeklindedir. Çalışma sonunda kimya öğretmenleri için bu tür bir eğitimin nasıl olması gerektiği konusunda ve kimya öğretmen yetiştirilmesine yönelik önerilere yer verilmiştir. Böylece çalışma sonuçları, hem olası bir uzaktan eğitim planlaması durumunda deneysel çalışmalar konusunda neler yapılabileceği hem de laboratuvar imkânı olmayan okullarda görev yapan öğretmenlere yol gösterici olunabilir.

The world has been exposed to the effects of the COVID 19 pandemic since December 2019. More than 2 million died and more than 100 million were infected due to COVID 19 (John Hopkins University, 2020; WHO, 2019; Dong et al., 2020). Partial or full quarantine practices have been implemented to protect health systems against the high level of infectiousness of the virus. Quarantine measures decreased consumer and investor confidence, and the loss of workforce caused by the disease affected the world economy negatively. There was a sharp decline in the world stock markets, the supply chain was disrupted, and businesses were negatively affected by pandemic and quarantine measures. The problems experienced by the business were reflected in the households and unemployment increased (Ding et al., 2020: 1; McKibbin & Fernando, 2020: 2). According to IMF, the economic impact of the COVID 19 will be beyond the 2008 crisis (IMF, 2020a). COVID 19 causes problems beyond public health problems for the world. The shock effect of the pandemic, uncertainty, and the measures caused great destruction in the economies. The closure of workplaces and the increase in the unemployment rate caused the global economic crisis to deepen and social problems to emerge (IMF, 2020b). During the pandemic process, the effectiveness of traditional financing instruments was discussed. The world has been facing one of the largest economic crises since the 2008 financial crisis. While the 2008 financial crisis and COVID 19 have similar effects on economies, the sources of the two crises are different. Economic risks arise from internal and external causes. Internal risks consist of risks, which arise from the economic system. Exogenous risks are the risks created by non-economic factors (Wars, pandemics, political crises, etc.) (SRC, 2013). The 2008 crisis occurred due to the internal causes of the system and affected the entire economy by starting with the financial sector. The crisis, which is caused by COVID 19, is mostly affecting the real sector and this crisis is caused by external risk factors. IMF compared the crisis, which is caused by internal and external risk factors. Although crises created by external factors have more devastating effects in the short term, recovery in these crises is quicker. Recovery is more difficult in crises that are caused by internal factors (IMF, 2009). When the impact of the pandemic disappears, economic recovery will be rapid. However, the important issue regarding the pandemic is how financing the pandemic process and economic recovery after the pandemic.Risks on the economy increase with the classical interest debt-receivable relationship. The increase in the debt burden on the households, businesses, and governments causes the economic crises to deepen. Besides, the classical debt-receivable relationship causes stagnation in the real sector and unfairness in income distribution (Islamic Development Bank, 2020: 15 - 16). Some people have lost their jobs or part of their income due to the COVID 19 pandemic and businesses have stopped their activities. If these individuals and businesses are supported by traditional financing instruments, their existing debt burden will increase and the crisis will only be delayed. Microfinance became one of the important concepts after the pandemic. The pandemic process and the period after the pandemic one of the important concepts is microfinance. Microfinance is the provision of financing to low-income people (Emine et al., 2008: 57). During the pandemic, people who lose part or all of their income need financing. With the inability of these people to access current financing methods the microfinance mechanism should be implemented (Meagher, 2020: 1). With the pandemic process, digitalization has gained importance. Activities in education, the business world, arts, and many other fields are have been carried out on digital platforms. Therefore, there is a need for a new financing model, which digitalization is at the forefront, for in the post-pandemic economic order (Bank of England, 2020: 6). COVID 19, dünya ekonomisi üzerinde yıkıcı bir etki yaratmıştır. Karantina önlemleri, tüketici ve yatırımcı güveninin azalmasıyla birlikte ülkeler küçülmüştür. İşletmeler faaliyetlerini durdurmuş ve işsizlik artmıştır. Bu dönemde geleneksel finansman araçlarının eksik yönleri ortaya çıkmıştır. Finansman faaliyetlerinde çevresel, sosyal ve ekonomik unsurlar denge içinde organize edilmelidir. Ancak geleneksel finansman faaliyetlerindeki borç alacak ilişkisi, çevresel ve sosyal unsurlara katkı sunsa da bu unsurlar arasında gerekli dengeyi kurabilecek yapıda değildir. İslami finansman modeli, sahip olduğu risk paylaşımı unsuru ve İslam dininin ilkelerinin oluşturduğu karakteristik özellikleri sebebiyle ekonomi, çevre ve sosyal dengeyi sağlayabilir. Bu çalışmada COVID 19 salgını ve sonrasındaki süreçte İslami finansman modelinin etkisi ele alınmış ve İslami finansman araçlarının kullanımına ilişkin öneriler sunulmuştur. Literatür incelemesi ve İslami finansman modelinin özellikleri göz önüne alındığında, COVID 19 süreci ve sonrası ekonomik toparlanmada İslami finansman modelinin dünya ekonomisine katkı sunabileceği yorumu yapılabilir. Salgın sebebiyle insanlar gelir kaybı yaşamış, kamu hizmetlerinde aksamalar meydana gelmiş ve ekonomide dijitalleşmenin etkisi artmıştır. İslami finansman modelinin kaynağını oluşturan İslami ahlak ekonomisi, finansman süreçlerinde toplumun çıkarlarını gözetirken sosyal ve çevresel unsurların da finansman kararlarında önemsenmesi ilkesini benimsemiştir. Ayrıca mikrofinansa uygun yapısı ve büyük potansiyele sahip İslami fintek uygulamaları ile İslami finansman modeli, COVID 19’un ekonomide yarattığı ihtiyaçlara uygun bir yapıdadır. Çalışmada İslami finansman araçları olan mudarebe, müşareke, sukuk, zekat ve tekafülün salgının etkilerine karşı uygulanması konusunda öneriler sunulmuştur

Koronavirus Hastalığı 2019 (COVID-19) salgını tüm Dünyayı etkisine almış veherkesin hayatını etkilemiştir. Hemodiyaliz, periton diyalizi ve organ naklihastaları, COVID-19’un şiddetli seyretmesi açısından risk grubundadır. Bu hastagrubunun dikkat etmesi gereken noktalar kendi hayatlarını korumaları açısındanoldukça önemlidir. Ayrıca, her ülkenin mevcut sağlık sisteminde öz kaynaklarınıve salgını yöntebilmesi için riskli hasta gruplarına özel bilgilendirme yapmasıönemlidir. Dünya’nın birçok yerinde ve ülkemizde bu hasta grubunun izlem vetakibinin uzaktan yapılması ve hastaların bilgilendirilmesinin üzerindedurulmaktadır. Bu amaçla Türk Nefroloji, Diyaliz ve Transplantasyon HemşireliğiDerneği COVID-19 Komisyonu tarafından hastalarımızı bilgilendirmek için hastarehberleri oluşturulmuştur. Nefroloji Hemşireliği Dergisinin bu sayısındameslektaşlarımıza yol göstermesi ve hastalarımızın bilgilendirilmese yardımcıolması amacıyla bu rehberler yer almaktadır. The Coronavirus Disease 2019 (COVID-19) outberak affected the whole Worldand affected everyone’s life. Hemodialysis, peryton dialysis and organ transplantpatients are in the risk group for severe course of COVID-19. The points that thepatients group should pay attention to are very important in terms of protectingtheir own lives. In addition, it is important for each country to provide specialinformation to risky patient groups in order to direct their own resources andepidemic in the current health system. In many parts of the World and in ourcountry, it is emphasized to monitor and follow up this patients group remotelyand inform patients. Therefore, patients guides were created by the TurkishNephrology, Dialysis and Transplantation Nurses Association COVID-19commission to inform our patients. In this issue of ‘Journal of NephrologyNursing’, these guides are included to guide our colleagues and help inform ourpatients.

Toplumun büyük bir çoğunluğunu ilgilendiren sorunların yazılı ve görsel basında nasıl sunulduğu, gazetecilik alanında en fazla araştırılan konulardan birini oluşturmaktadır. Haberlerin basında nasıl sunulduğunu ortaya çıkarmaya yönelik uygulanan yöntemlerden biri çerçeveleme analizidir. Temel olarak haberlerin belirli çerçevelere göre oluşturulduğunu belirten çerçeveleme analizi, özellikle haber kuruluşları arasındaki ideolojik farklılıkların haberlerin çerçevelenmesi üzerindeki etkisinin ortaya çıkarılmasında iletişim araştırmalarında yaygın biçimde kullanılmaktadır. Buradan hareketle bu çalışmada Türkiye ve dünya kamuoyunu yoğun biçimde etkileyen Covid-19 pandemi süreciyle ilgili haberlerin Türk yazılı basınında çerçevelendiğinin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Çalışmada bu amaç doğrultusunda tiraj rakamları temel alınarak, farklı sahiplik yapısı ve ideolojik duruşa sahip Sözcü, Sabah, Hürriyet, Türkiye ve Cumhuriyet gazetelerinde 9 Mart 5 Nisan 2020 tarihleri arasında sunulan haberler incelenmiştir. Yapılan inceleme sonunda haberlerde dil bakımından genellikle savaş terminolojisine ilişkin tanımlamaların tercih edildiği; haberlerde kullanılan çerçeveler içinde güvence, sorumluluk yükleme, eylem ve sonuç çerçevelerinin öne çıktığı saptanmıştır. Kullanılan çerçevelerin gazetelere göre dağılımında ise gazetelerin sahip oldukları ideolojik duruşların etkili olduğu tespit edilmiştir.

Koronavirüs salgınının (Covid-19) tüm dünyayı etkisi altına alması ile Covid-19 gibi viral hastalıklar için acil ancak doğru ve hızlı teşhis yöntemlerine ihtiyaç duyulmuştur. Covid-19’un ortaya çıkması ile birlikte Covid-19’un tespit edilmesi için tıp doktorları tarafından akciğer tomografi ve X-Ray görüntüleri kullanılmaya başlanmıştır. Geleneksel ve modern makine öğrenimi yaklaşımlarının X-Ray ve tomografi görüntüleri kullanılarak hastalık teşhisi için kullanıldığı bilinmektedir. Bu yönü ile yapay zekaya dayalı uygulamalar alan uzmanlarına benzer ve hatta neredeyse daha iyi performanslar ortaya koyarak sektöre katkı sağlamaktadır. Bu çalışmada X-Ray akciğer görüntüleri kullanılarak hastalık teşhisi için derin ve geleneksel doku analizi özniteliklerinin kombinasyonuna dayalı hibrit bir destek vektör makineleri (SVM) sınıflandırma modeli önerilmektedir. Çalışmada kullanılan veri seti, sağlıklı, Covid-19, viral pnömoni ve akciğer opasitesi hastalarının X-Ray akciğer görüntülerinden oluşmaktadır. X-Ray görüntülerinden elde edilen hibrit öznitelikler Gri Seviye Eş-Oluşum Matrisi (GLCM) ve DenseNet-201 derin sinir ağı kullanılarak elde edilmiştir. Hibrit özniteliklerin performansı, geleneksel bir yaklaşım olarak GLCM öznitelikleri ile karşılaştırılmıştır. Her iki öznitelik SVM ile eğitilmiştir. Sınıflandırma başarısında ortalama %99.2 doğruluk değerine ulaşılmıştır. Elde edilen diğer performans ölçütleri de hibrit özniteliklerin geleneksel yönteme göre daha başarılı olduğunu göstermektedir. Covid-19 teşhisi için önerilen yapay zekâ tabanlı yöntemin umut verici olduğu görülmüştür. With the coronavirus epidemic (Covid-19) affecting the whole world, urgent but accurate and fast diagnostic methods have been needed for viral diseases such as Covid-19. With the emergence of Covid-19, lung tomography and X-Ray images have been begun to be used by medical doctors to detect Covid-19. It is known that traditional and modern machine learning approaches using X-Ray and tomography images are used for disease diagnosis. In this respect, applications based on artificial intelligence contribute to the sector by showing similar or even better performances to field experts. In this study, for disease diagnosis by using X-Ray lung images, a hybrid support vector machines (SVM) classification model based on the combination of deep and traditional tissue analysis features is proposed. The dataset has been used consists of lung images of healthy, Covid-19, viral pneumonia and lung opacity patients. Hybrid features obtained from X-Ray images have been obtained by using Gray Level Co-occurrence Matrix (GLCM) and DenseNet-201 deep neural network. The performance of hybrid features has been compared to GLCM features as a traditional approach. Both attributes have been trained with SVM. An average of 99.2% accuracy has been achieved in classification success. Other performance measures which have been obtained show that hybrid features are more successful than the traditional method. The proposed artificial intelligence-based method for the diagnosis of Covid-19 has been shown to be promising.

COVID-19 not only creates vital physiological effects on human health, but also creates serious mental effects. Increasing death numbers, emerging new variants and uncertainties about the pandemic process cause people to fear. Increasing the individual protective factors during this period will prevent the emergence of fear even in a negative process such as a pandemic. Accordingly, one of the potential concepts that can help protect individuals from the negative effects of COVID-19 is thought to be self-compassion. The self-compassion that an individual will show to himself while going through these difficult times can be the salve for the fear of COVID-19 and the mental problems it causes during this period. In this direction; In this review, it is aimed to reveal the relationship between the fear of COVID-19 and the concepts of self-compassion. PubMed, PubMed Central (PMC), Google Scholar databases were searched and six studies were found that examined the fear of COVID-19 and the concept of self-compassion together. When studies are examined, it is reported that individuals with high self-compassion levels experience less fear of COVID-19 and reduce mental problems such as depression and anxiety disorder due to fear of COVID-19. The results of this review will raise awareness of mental health professionals that intervention studies focusing on self-compassion should be applied both to patients in clinical settings and to society in terms of preventive mental health. COVID-19, insan sağlığı üzerinde hayati fizyolojik etkiler oluşturmasının yanı sıra ciddi ruhsal etkiler de ortaya çıkarmaktadır. Artan ölüm sayıları, ortaya çıkan yeni varyantlar ve hala pandemi süreci ile ilgili olan belirsizlikler insanların korku duymasına sebep olmaktadır. Bu dönemde bireysel koruyucu faktörlerinin arttırılması pandemi gibi olumsuz bir süreçte dahi korkunun ortaya çıkmasına engel olacaktır. Buna bağlı olarak, COVID-19’un olumsuz etkilerinden toplumu korumada yardımcı olabilecek potansiyel kavramlardan birinin öz-şefkat olduğu düşünülmektedir. Bu zorlu zamanlardan geçerken bireyin kendisine göstereceği öz-şefkat bu dönemde yaşadığı COVID-19 korkusunun ve yol açtığı ruhsal sorunların merhemi olabilir. Bu doğrultuda; bu derlemede COVID-19 korkusu ile öz-şefkat kavramları arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amaçlanmıştır. PubMed, PubMed Central (PMC), Google Scholar veri tabanları taranmış ve COVID-19 korkusu ile öz-şefkat kavramını birlikte inceleyen altı çalışmaya ulaşılmıştır. Yapılan çalışmalar incelendiğinde, öz-şefkat düzeyi yüksek olan bireylerin COVID-19 korkusunu daha az yaşadıkları ve COVID-19 korkusuna bağlı ortaya çıkan depresyon, anksiyete bozukluğu gibi ruhsal sorunları da azalttığı bildirilmektedir. Bu derlemenin sonuçları, öz-şefkati odak alan müdahale çalışmalarının hem klinik ortamda hastalara hem de koruyucu ruh sağlığı açısından topluma uygulanması gerektiği konusunda ruh sağlığı profesyonellerine farkındalık kazandıracaktır.

Bu çalışmada covid-19 pandemi döneminde görev yapan sağlık personellerinin benlik saygısıları ile tükenmişlik düzeylerinin belirlenerek bazı değişkenlere göre aralarındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Uşak Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde görev yapan sağlık personellerinden 321 katılımcının katıldığı araştırmada kişisel bilgi formu, Rosenberg Benlik Saygısı ve Maslach Tükenmişlik ölçekleri kullanılmıştır. Veri setlerinin analizinde frekans dağılımı, parametrik test vaysayımları sağlandığı için t testi ve anova testi kullanılmıştır. Benlik saygılarının yüksek olduğu, maslach tükenmişlik ölçeğine göre duygusal tükenme ve kişisel başarı alt boyutlarında tükenmişlik düzeyinin yüksek olduğu saptanmıştır. Çalışmada benlik saygısı ile duygusal tükenme ve duyarsızlaşma arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişkinin olduğu tespit edilmiştir. Elde edilen tüm bulgular ilgili literatür ışığında tartışılarak yorumlanmıştır.

Covid-19 salgını küresel düzeyde toplumsal ve ekonomik anlamda çok sayıda sorunun ortaya çıkmasına neden olmuştur. İşsizlik, iş gücüne katılımın azalması, gelir kaybı, sosyal korumadan yoksunluk ve virüs bulaşma riski ise çalışma yaşamı içerisinde salgınla bağlantılı ortaya çıkan sorunlar arasında yer almıştır. Çoğunlukla kayıt dışı çalışan güvencesiz gruplar bahsi geçen sorunlardan çok daha yoğun etkilenmişlerdir. Ev işçileri de bu güvencesiz gruplar arasında bulunmaktadır. Kayıt dışılık ve güvencesizlik ev işçilerini salgın döneminde çok daha kırılgan ve savunmasız hale getirmiştir. Bu çalışmada ev işçilerinin salgın döneminde yaşadıkları sorunları, gerçekleştirilen derinlemesine görüşmeler aracılığıyla işçilerin deneyimleri üzerinden anlaşılması amaçlanmıştır. Bahsedilen amaç doğrultusunda İstanbul’da yaşayan 35 kadın ev işçisi ile yarı yapılandırılmış sorular aracılığıyla online platformlar veya telefon görüşmeleri üzerinden derinlemesine görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Araştırma kapsamında kendileriyle görüşme gerçekleştirilen ev işçilerinin Covid-19 salgını döneminde yaşadıkları sorunlar ve maruz kaldıkları hak ihlalleri mülakat verileri üzerinden betimsel bir şekilde analiz edilmeye çalışılmıştır. Araştırma bulguları ev işçilerinin, çalışma hakkı ve diğer temel insan hakları bağlamında çok sayıda hak ihlaline maruz kaldıklarını göstermiştir. İş ve gelir kaybı, sosyal korumadan yoksunluk, iş yükünün ağırlaşması, ücretli izin hakkına erişememe, mesai saatlerinin uzaması vb. ev işçilerinin dikkat çektikleri sorunlardan olmuştur. The COVID-19 outbreak has caused social and economic problems at a global level. Unemployment, reduced participation in the workforce, loss of income, lack of social protection, and infection are among employment-related problems, impacting insecure groups, mostly working informally adversely. Domestic workers included in these groups were particularly vulnerable during the pandemic due to informality and insecurity. This study aims to understand the issues faced by 35 women domestic workers in Istanbul throughout the pandemic by conducting in-depth interviews using semi-structured questions via online platforms or phone calls. The problems and rights violations experienced by domestic workers were evaluated descriptively through interview data within the study’s scope. Research findings show that domestic workers are subjected to numerous rights violations related to the right to work and other fundamental human rights. Among the issues raised in interviews, loss of work and income, lack of social protection, heavy workload, and inability to access paid leave emerged.